İş saatlerinde internetin kişisel amaçlarla kullanılması anlamına gelen sanal kaytarma, dijitalleşen çalışma hayatında giderek daha önemli bir araştırma konusu hâline geliyor.
Doç. Dr. Uslu’nun sistematik derleme niteliğindeki çalışması, sanal kaytarma davranışının nedenlerini, kuramsal alt yapısını ve sonuçlarını tek çatı altında toplayarak literatürdeki dağınıklığı gideriyor. Araştırmada bu davranışın en çok stres teorisi ve sosyal değişim teorisi ile açıklandığı; özellikle pandemi sonrası dönemde dijital iş dinamiklerinin belirgin şekilde farklılaştığı ortaya konuyor.
Çalışma, sanal kaytarmanın yalnızca bireysel bir alışkanlık değil, iş yaşamındaki stres, motivasyon, örgütsel bağlılık ve dijital dönüşüm süreçleriyle bağlantılı çok boyutlu bir olgu olduğunu vurguluyor. Bu yönüyle araştırma; örgütsel davranış, yönetim ve bilişim sistemleri alanlarına teorik bütünlük sağlayan önemli bir kaynak niteliği taşıyor.
Uzmanlar, iş yerlerinde dijitalleşmenin artmasıyla birlikte sanal kaytarma konusunun hem çalışan verimliliği hem de işyeri politikaları açısından daha fazla önem kazanmaya devam edeceğini belirtiyor.
